Fransız hükümeti ateşkes talep etmişti; şimdi de düşmanın belirlediği şartları kabul ediyor.
Tüm bunların sonucunda Fransız kara, deniz ve hava kuvvetleri tamamıyla terhis edilecek, ordumuz teslim olacak, Fransız toprakları tamamen işgal edilecek ve Fransız hükümeti Almanya ve İtalya’nın egemenliği altına girecektir.
Dolayısıyla denilebilir ki bu ateşkesle sadece teslim olmakla kalmayıp köleleşeceğiz de. Gelgelelim haysiyeti, sağduyuyu ve memleketinin menfaatlerini lazım gören hayli Fransız vatandaşı ne teslimiyeti ne de köleliği kabul etmekte.
Fransa ancak müttefikleriyle mutabık olduğu vakit silah bırakabileceğinden haysiyet diyorum. Müttefikleri savaşa devam ettiği müddetçe Fransız hükümetinin düşmana teslim olma hakkı yoktur.
Polonya, Norveç, Hollanda, Belçika ve Lüksemburg hükümeti kendi topraklarından sürülmelerine rağmen bu anlamda yükümlülüklerini yerine getirdiler. Savaşın kaybedildiğini düşünmek saçmalık olduğundan sağduyu diyorum. Büyük bir bozgun yaşadık, doğru. Derbeder bir askeri nizam, harekât idarelerindeki hatalar ve son mücâdeleler esnasındaki hükümetin mağlubiyeti benimsemiş hâli bize Fransa Muharebesi’ni kaybettirdi.
Fakat elimizde büyük bir imparatorluk, sapasağlam bir donanma ve büyük meblağda altın var. Yanımızda kaynakları sınırsız, okyanuslara hükmeden müttefiklerimiz var. Aramızda Amerikan endüstrisinin sınırsız olanakları var; bizi 5.000 uçak ve 6.000 tankla mağlup eden orduyu yarın bir gün 20.000 tank ve 20.000 uçakla bozguna uğratabiliriz.
Tek bir muharebeyle sonucu belirlenecek bir Fransız-Alman savaşı olmadığından memleketin menfaatleri diyorum! Bu bir dünya savaşıdır. Kimse günümüzün tarafsız ülkelerinin tarafsız kalıp kalmayacağını yahut Almanya’nın müttefiklerinin taraf değiştirip değiştirmeyeceğini bilemez. Savaşın sonunda özgürlükçüler esareti kabul edenlere üstün gelirse o vakit düşmana teslim olan bir Fransa’nın kaderi ne olur?
Haysiyeti, sağduyuyu ve memleketinin menfaatlerini lazım gören tüm hür Fransızlar her nerede olurlarsa olsunlar ellerinden geldiğince savaşa devam etmeliler.
Bundandır ki mümkün olduğunca fazla Fransız kuvveti bir merkezde toplanmalıdır. Fransız askeri unsuru ve silah imalatı imkânlarına yönelik toplanabilecek her ne olursa bulunduğu yerde tertip edilmelidir.
Ben General de Gaulle, İngiltere’den milli vazifeyi üstleniyorum.
Buradan Fransız kara, deniz ve hava kuvvetlerinin tüm askerlerini; İngiliz topraklarında bulunan ya da buraya gelebilecek tüm Fransız mühendis ve eli silah tutan işçileri örgütlenmek için yanıma katılmalarını istiyorum.
Şu an her nerede olursa olsunlar Fransız kara, deniz ve hava kuvvetlerinin önderlerinin; tüm er, denizci ve pilotlarıyla beraber benimle temasa geçmelerini istiyorum.
Hür kalmak isteyen Fransızların sözlerime kulak vermelerini ve peşimden gelmelerini istiyorum.
İstiklali ve şerefiyle, çok yaşasın hür Fransa!
Fransızca Kaynağı:
http://mjp.univ-perp.fr/textes/degaulle22061940.htm
Fransızca Aslından Çeviren:
Halit BAĞMANCI
Fransızca Aslından Düzeltisi:
Bartu ŞİMŞEK